Bilgi, değerlendirme ve muhakeme ile insanın zihninde üretilen, insanın dış dünyaya karşı algısını değiştiren, bir bilinmeyeni açıklayan anlam parçası olarak tanımlanır. Insanın dışarıdan algılayarak aldığı bilgi tek başına malumat olarak adlandırılır. Insan bu bilgiye kendi bildiklerini de katar ve bunu işlerse yeni bir bilgi üretmiş olmaktadır.
Insan bilgiye sahip olarak doğmamıştır. Doğuştan gelen sadece dürtülerimiz bulunmaktadır. Insan, çalışır, kendini geliştirir ve bilgiye sahip olur. Bu süreç insanın doğumuyla başlar ölümüyle biter. Insan doğumundan itibaren etrafında gelişen ve akan olayları izler ve bunlardan ders çıkarır.
Bilgi akışını izleme ve buna kafa yorma süresinin artmasıyla birlikte insan beyni bilgi ile dolmaktadır. Bilginin her ne kadar fazla olsa da sonsuz olmadığı bilinmektedir. Buna rağmen insan her an yeni bir şey öğrenir ve ister istemez bunu yapma uğraşı içerisidedir. Insanlar her gün aynı işi yapsa da, her gün aynı yolu yürüse de yeni bilgi alımının önüne geçemeyeceklerdir. Insan çoğu zaman daha fazla bilmeye eğilimlidir.
Bilginin efendisi olmak için çalışmanın kölesi olmak şarttır sözü bize tüm bilgilere sahip olmamız için sonsuz bir çalışmaya soyunmamız gerektiğini belirtir. Burada belirtilen şey bir insan için sonu gelemeyecek bir uğraştır. Her gün yeni bir şeyler keşfedilir yeni bilgiler ortaya çıkar. Buradan hareketle bir insanın her şeyi bilmesi mümkün olmayacaktır. Bu yüzden insan tüm hayatını kitap okuyarak veya araştırma yaparak dahi geçirse de bu kişi her şey hakkında bilgi sahibi olamayacaktır.
Kolay gelsin :))
Bsahiner
