Ah Elif! Nasıl da zor geçiyor onun geceleri! Mutfak dışında yalnızca tek bir odaları var yatıp uyudukları. Ağabeyleri, ablaları bir de annesi, iki sedir ve bir yer yatağına sığmak zorundalar. Üff! Ablası da ikide bir dönüp durmasa olmaz! Bir yanda annesi, bir yanda ablası, zavallı Elif’in uyuması ne mümkün! “Keşke” diyor bir gün, komşu ona oyuncak bebek yatağını hediye ettiğinde. “Keşke şu bebek yatağına sığabilecek kadar küçük olsaydım da şöyle gerine gerine uyusaydım tek başıma kendi yatağımda!”
Ah Elif! Ne vardı bu sözleri şu parkın ortasındaki meşe ağacının altından geçerken söyleyecek! Bakın işte meşe ağacı Elif’in dileğini duydu ve dallarını sallamaya başladı bile! En üst dallardan bir palamut ha düştü ha düşecek!
Dizinin tutkunları iyi bilir bunun ne anlama geldiğini… Ve bir kez kafasına palamut düşen kahramanlarımızın başlarına nasıl da akla hayale gelmedik, heyecan dolu maceralar geldiğini…
