Bir işe girip çalışmam gerekiyor. Düzenli bir gelirimin olması gerekiyor. Hayatımı şekillendirmem gerekiyor. Bunun için acil olarak iş aramaya başladım. Birçok yerle görüştüm. Ne yapabilirdim ki, öğretmenlik lisansına sahiptim. Bütün özel okullarda çalışmaya hazırdım ama özel okullar bana hazır değildi. Ben de buna hazır değildim.
Benim amacım kimsenin tahakkümünde olmadan programı en iyi şekilde gerçekleştirmek ve başarıya ulaşmaktı. İStenilen şey, arzu edilen bu değildi. Müşteri varlığına sahip olan bir yerin motivasyon sağlaması mümkün değildi. Öğrenciye müşteri gözüyle bakan bir zihniyetle de benim anlaşmam mümkün değildi.
Özgürlük benim ruhumda vardı. Özgür olmam ve gerekeni yapmak için kendim karar vermem gerekir. Paraya bağlı olarak çalışmam. İdeallere bağlı olarak özgürlüğümden ödün vermeden çalışırım. Çalışırken saygı benim için vazgeçilmezdir. Her birey saygıyı hak eder. Bu nedenle statüsü veya alanı ne olursa olsun bireylerin hepsi saygıyı hak eder.
Özgürlük de saygıyı gerektirir. Bir işe girmeye karar verdim. Bir müdürün altında öğretmen olarak çalışıyordum. Müdür emirler yağdıran biriydi. Lafının üstüne laf söylenmezdi. Doğru ya da yanlış kimse buna karşılık veremezdi. Okulun misyonunun dışına çıkan emirleri beni rahatsız etmeye başlamıştı. Eğitimde tekelleşme böyle başlıyordu.
Müdürle fena bozuştuk. Kimse senin işçin değil dedim. Bu öğrencilerin bir şeyler kazanmasını istiyorsan ilk önce onların gönlünü kazanmalısın. Eğitim sonraki iş dedim. Bununla beraber müşterilerimiz diye ortada dolaşmamasını söyledim. Beni işten çıkardı ama mutluydum.
Takip Ederseniz sevinirim....♥️♥️♥️♥️
