UYKUDA DOĞA
Kışın gelişiyle birlikte insanlar evlerine çekilmeye başladı. Herkes kış uykusuna hazırlanıyordu. Bu süreçte ihtiyaçları olacak tüm konserve gıdalar ve tahılları evlerine yerleştirmişlerdi. Kış uykusu başlayınca etrafa sessizlik hakim oldu.
Dalgalı deniz çok mutluydu. “En azından bir süre kimse bana çöp atmayacak.” dedi. Onu duyan hava; “Ben şimdiden tertemiz hissediyorum. Kimse sigara içmiyor, kimse parfüm sıkmıyor. Oh be!” Hava mutluluğunu ormanlara taşıdı. Ormanlardan cıvıltılı konuşmalar geliyordu. Ağaçlar “Bir süre kimse bizi kesmeyecek, güzel günlerin tadını çıkaralım. Haydı parti yapalım.” diyorlardı. Bir de hayvanlar vardı tabi. İnsanlardan kaçan sincaplar, karıncalar, kelebekler ortaya çıkmış, oyunlar oynuyordu. Doğa sanki yenileniyordu.
Zaman geçti ve kış sona erdi. Tüm evlerde hareketlilik başladı. İnsanlar uyandı ve dışarıya çıkmaya başladı. Onlar çıkınca ne denizin, ne havanın ne de ağaçların sesi duyuldu…
