Dil, genel anlamda insanların duygu, düşünce ve dileklerini başkalarına anlatmaya yarayan bir işaretler sistemidir. Beş duyunun her birine bağlı dil sistemleri gelişmiştir. Kulak dili yani sözlü dil, diğerlerine üstün gelerek, insanlar arası iletişime geniş anlamlar sağlamıştır.
Dil, kendine özgü yasalarıyla var olan ve gelişen canlı bir varlıktır. Bu yasalar gramerin konularını oluşturan esaslardan ibarettir. Dil yasaları veya kuralları dilin yapı özelliklerini ortaya koyar ve gelişim yönlerini belirler. Bu açıdan dilde standartlaşma bir zorunluluktur. Standartlaşan diller gelişmiş dillerdir. İngilizce, Fransızca, İspanyolca, Almanca vb. Kürtçe de en kadim dillerdendir. Bu yönlü yapıdadır. Yani gelişkin diller arasındadır. Bugün büyük mesafeler kat etmiş olmuşsa da halen bir standartlaşma sağlamış değildir. Bu, gelişimi önündeki en büyük tehlikedir. Bu aşılmadığı sürece ciddi ve dipten gelen bir dalga ile dinamizmini sağlayamayacaktır. Kısmi kalacaktır.
Evet, dil canlı bir varlıktır. Hiçbir dil ilk halini korumaz. Dil, yasalarına aykırı zorlamaları benimsemez, ancak bünyesine uygun düşen normal değişimleri kabul eder. Yapısı, kişilerin ve toplumların istedikleri şekilde değiştirilemez. Bu yönüyle dil, insanların kendi aralarında ve toplumla anlaşmasını sağlayan doğal bir iletişim aracıdır.
