Maddi ihtiyaçlarımızla, manevi ihtiyaçlarımız nasıl dengelenmelidir?
Hz. Mevlana,”Dinsiz ilim, ilimsiz din olmaz” derken her iki kavramın ayrılmaz birlikteliğini çok güzel vurgulamıştır. Çünkü bilinen hiçbir kavram din denilen, maneviyat denilen kavramların dışında bağımsız kavramlar değildir. Hepsi birlikte bir vücudun ayrılmaz parçaları gibidirler. Ve birlikte bir anlam ve mana kazanmış ve kazanmaktadırlar.
Nitekim dünyasal yaşam her boyutu ile ilahi, ruhani ve manevi bir bütünlüktür. Onu parçalara ayırmak, ayrıştırmak bir sapmadır ve tekâmülde zaman kaybına sebep olur. Ve maalesef birçok insan zaman kaybetmektedir. Hâlbuki yaşamın her dakikası ilahi ve manevi bir süreçtir. Attığımız her adım, yanlış ve doğrularımızla bilgimiz, bilincimiz ve farkındalığımız olup, ilahi ve manevi olan bir yaşam içinde deneyimlerimizdir. Bunun yanında bilerek ve farkında olarak bir köşeye çekilmek, ibadetle uğraşmak ve daha birçok eylem içinde olmak dahi bireysel gelişim için deneyim olup, maddi yaşamla bir bütündür. Çünkü yaşamın gayesi her şeyi deneyimleyerek tekâmül etmektir. Bundan dolayı insanın mekân değiştirmesi, bir gaye uğruna şekle girmesi ona ne boyut atlatır, ne ayrıcalık tanır, nede başka bir hale sokabilir. Bir akıl tutulması olarak yaşamda maddi ve manevi ayrıştırmaya giren insan eyleminin ne bilgisinde nede bilincinde olabilir.
Yaşam ibadethanede, sokakta ve herhangi başka bir yerde aynıdır, değişmez. Ayrı olduğunu düşünmek ve ayrıymış gibi tavır almak aynı zamanda nefsimizin bir tuzağı olduğu gibi egomuzun da hoşuna giden bir husustur. Onun için dengeleme deneyim sürecinde bilgi, bilinç ve farkındalıkla oluşur.
Orhan Yarat –11.1.2011 *ruhsalboyut.com*
