argonun özelliği ve farklı meslek gruplarına birkaç aego bulunuz
abondone: pes etmek
abanmak: birine yük olarak onun sırtından geçinmeye bakmak
abtestini vermek: azarlamak
afi: gösteriş
afi kesmek: gösteriş yapmak
aftos: metres, oynaş
aklına tükürmek: birinin düşüncesini beğenmemek
akmak: çabucak savuşmak, ortadan kaybolmak
alabandayı yemek: adamakıllı azarlamak
delik : cezaevi
demirhindi : pinti,hasis
deve olmak : kaybolmak
dik alası : genellikle hoş karşılanmayan birşeyin aşırılığını anlatır
dikiz : bakma,gözetleme
dikizlemek : sezdirmeden bakmak,gözetlemek
dinine yandığım : öfk,kızgınlık gibi duyguları belirtmek için kullanılan ilenme sözü
diskur çekmek : nutuk verir gibi konuşmak
dolma : yaln hile,dalavere
dolma yutmak : kanıp aldanmak
dubara : oyun,düzen
dubaracı : oyunla,düzenle iş gören,düzenci
duman : 1kötü,yaman 2esrar
duman attırmak : kötü duruma düşürmek,geride bırakma,birini yıldırma
duman etmek : dağıtmak,bozmak,yoketmek
Bir sosyal sınıfın, bir meslek grubunun ya da bir topluluğun üyelerinin kullandığı, genel dilin sözcüklerine yeni anlamlar yükleyerek ya da yeni sözcükler, deyimler katarak oluşturulan özel dil. Bir toplumda geçerli genel dilden ayrı, ama ondan türemiş olan, yalnızca belli çevrelerce kullanılan, toplumun her kesimince anlaşılmayan, kendine özgü bir sözcük, deyim ve deyişlerden oluşan argonun, ayrı bir grameri yoktur.
araklamak: “çalmak, aşırmak”
çakmak: “sınavda başarısız olmak”, “vurmak”
çuvallamak: “başaramamak”
inek: “çok çalışan öğrenci”
