Başlığın diğer anlamları için Alfabe (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Dünya
Alfabe Tarihi
Orta Tunç Devri alfabesiM.Ö. 19. yüzyıl
İlk Keldani alfabesi M.Ö. 14. yüzyıl
Ugarit alfabesi M.Ö. 13. yüzyıl
Fenike alfabesi M.Ö. 11. yüzyıl
Eski-İbranî AlfabesiM.Ö. 9. yüzyıl
Sameyri alfabesiM.Ö. 6. yüzyıl
Arami alfabesi M.Ö. 9. yüzyıl
İbrani alfabesiM.Ö. 3. yüzyıl
Pehlevi alfabesi224
Avesta alfabesi 3. yüzyıl
Brahmi alfabesiM.Ö. 3. yüzyıl
Devanagari alfabesi 12. yüzyıl
Tay alfabesi13. yüzyıl
Arap alfabesi 4. yüzyıl
Yunan alfabesi M.Ö. 8. yüzyıl
Glagolit 862
Kiril alfabesi10. yüzyıl
Eski İtalik alfabeM.Ö. 8. yüzyıl
Latin alfabesiM.Ö. 7. yüzyıl
Runik yazı 2. yüzyıl
Güney Arap alfabesiM.Ö. 9. yüzyıl
Ge'ez Dili alfabesi3.-4. yüzyıl
Meroitik yazısı M.Ö. 3. yüzyıl
Ermeni alfabesi 405
Gürcü alfabesi 5. yüzyıl
Orhun alfabesi 6. yüzyıl
Ogham 6. yüzyıl
Hangul 1446
Cree 1840
Abece ya da yabancı kökenli karşılığıyla alfabe, her biri dildeki bir sese karşılık gelen harfler dizisidir. "Abece" kelimesi, Türkçedeki ilk üç harfin okunuşundan oluşur.
Benzer biçimde Fransızca kökenli Alphabet'den dilimize geçen "alfabe" sözcüğü, eski Yunancadaki ilk iki harf olan "alfa" ile "beta"nın okunuşundan gelir.
Türk alfabesinde 29 harf bulunur:
A, B, C, Ç, D, E, F, G, Ğ, H, I, İ, J, K, L, M, N, O, Ö, P, R, S, Ş, T, U, Ü, V, Y, Z.
Diller, yazıma geçirilme şekilleri itibariyle ikiye ayrılır;
Alfabeye dayalı (sesçil) diller "fonogram kullanan diller"
Alfabeyi oluşturan her bir elemanın genelde bir anlamı olmaz, sadece çıkarılması gerekli sesi belirtir ve ancak diğer harflerle yan yana geldiğinde belli bir anlam kazanır. Dünyadaki dillerin büyük çoğunluğu, alfabe ile yazılır.
Resimvarî karakterler kullanılarak yazılan diller "ideogram kullanan diller"
Böyle dillerde -genelde- her simge, bir nesneyi tanımlar ve görece çok az tanım iki veya fazlası karakterle ifade edilir. Örnek: Çince, Japonca.
Abecenin doğuşu, yazının doğuşuyla eş zamanlıdır ve Sümerlere yani günümüzden 5000 yıl önceye tarihlenir. Bilindiği üzere buna çivi yazısı(cuneiform) adı verilir. Çivi yazısına benzer simgelerle Sümerler'i takip eden (Asur, Babil, Elam, Akad, Hitit vs.) birçok Mezopotamya uygarlığı; dillerini kâğıda, taşa, toprağa dökmüşlerdir.
Çivi yazısının ardından Eski Mısır'da hiyeroglifler ortaya çıkmıştır. İlk çıkışındaki kullanım özellikleriyle ideogramatik yazı mantığı taşımaktadır.
Bu iki abece türü yanında bir de Ege Adaları kökenli, günümüzde hala çözülememiş, linear a ve linear b diye birbirinin devamı iki alfabe ile Maya Uygarlığı kökenli Kolomb öncesi Güney Amerika alfabeleri vardır.
Modern alfabenin kökeni, Fenikelilere dayanmaktadır. Fenikeliler, bu alfabeyi Mısır alfabesinden esinlenerek oluşturmuşlardır. Fenike alfabesi, Fenikelilerin tüccar olmasının da yardımıyla bütün Akdeniz çevresine yayılmıştır. Arapların, Yunanların, İbranilerin ve Latinlerin alfabeleri hep Fenike alfabesinden türemiştir.
