İnsan, zamanının büyük bir kısmını çevresi ile iletişim kurarak yaşıyor. Kitap okuyarak, arkaya yaslanarak veya ayak ayak üstüne atmış vaziyette oturarak, insan bir şeyleri anlatmak ister. Yine takılarla, rozetlerle, odadaki eşyalarla, sözlerle, odadaki renklerle bir şeyler anlatılmak istenir. İletişim, yöneticilerin de aynı ölçüde iç içe olduğu bir süreçtir. Zira yöneticilerin sürekli olarak yüz yüze kaldıkları “insan ilişkileri”, “çatışma”, “halkla ilişkiler”, “güdüleme”, “tören”, “toplantı”, “karşılama”, “uğurlama” gibi birçok eylem iletişim kavramının içinde algılamak mümkündür.
İletişimi, emirlerin, bilgilerin, düşüncelerin, açıklamaların ve sorunların bireyden bireye veya gruptan gruba aktarılma ve iletilme süreci olarak tanımlayabiliriz. Kısacası iletişim, bireyler, gruplar ve örgütler arasında ilişki kurmayı amaçlayan bir etkileşim sürecidir. Bir başka ifade ile davranışların açıklanması ve anlaşılmasını sağlayan bir araçtır. İletişimi, örgütlerde oluşan sorunlarla baş edebilmek için başvurulan bir araç olarak görmek mümkündür.
