Merhaba
Şimdi ilk öncelikle bu eseri daha önce okudum ve bu konu üzerinde bir çok yorum yaptım. Bunu özeti yazdiktan sonra sonda bahsedeceğim.
HARNÂME
Bir eşşek varmış bu eşşek çok zayıf cılız bir eşşek imiş. Bazen şu taşımaya bazen ise odun çekmeye gidermis.
Kendisinden o kadar ağır yükler taşırmis ki artık arkasına bir sinek konsa onu bile taşımayacak hale gelmiş. Vücunda yaralar oluşmuş ve bu yaralar gün geçtikçe türlerinin üstüne kanamaya başlamış. Eşşeği bu şekilde görenler " şaşılacak halde sanki iskelet yürüyor " gibisinden şeyler söylermis. Essegin gözü bir avuç arpa saman görse içi gidermis. Sonra bir gün bu Essegin sahibi ona acir ve yükünü alıp onu çayira böyle otlak bir yere salar.
Eşşek orda dolarken öküz leri görür onların o güzel hallerine özenir. Eşşek o kadar İmrenir ki onlara , onların ne kadar rahat ne kadar dinlediklerini düşünür. Bu duruma şaşırır ve düşünür kendi haline üzülür. eşşek söyle der " biz aynıyiz ellerimiz, ayaklarımiz, dış görünüşumuz aynı o halde bunlar niye böyle rahat güzel ben niye böyle yoksulum diye kendi kendine söylenir. Sonra Eşşek öküzlerin bu haline şaşırır ve eşşek lerin en bilgisi olan ihtiyar eşsege gider ve ona ağıt yakar.
Bilge eşek ona " eğer aklın varsa sebebini anla " der. yaratan Allah öküzu yaratınca rizk sebebini verir ( yani Öküzler hani ot Biçer hani onların eti yenir ya öyle düşün ) bu yüzden onların yatılisi farklı ve o yüzden Öküzler bu kadar böyle rahat ve güzeldir der. kendilerine gelir " eşşek ise işi yük çekmektir odun tanışmak su tanışmaktir. " eşşek bunları duyunca sebebini anlamak yerine kendisini öküzun yaptığı işi yaparsa rahata erecegini düşünür ve buğday tarlasına gider. Ama orda is yapmak yerine buğday yemeye başlar yedikce neşesi yerine gelir mutlu olur. mutlu oldukça şarkı söylemeye anırmaya başlar . Tarla sahibi Essegin sesini duyar eline sopayı alıp tarlaya gelir tarlanin perişan halini görür eşiği dövup kulağını ve kuyruğunu keser.
eşşek göz yaşı yerine kan döker ve canınin acısı ile kaçar . yolda bilge Eşşeği görür ve bilge eşşek " neden beni dinlemedin batıl isteyerek haktan ayrıldın boynuz umdun kulaktan ayrıldın der. eşşek acı içinde gider.
Özet bu kadardı burda elimizde olan şeyin kıymetini bilip ve nasıl ne için yatırılmis isek onun değerini bilmeli ve asla kimseye şu söyle diye ona imrenme gibi bir duygumuz olmasın.
