Olgunlaşmış ve kişilik gelişimini sağlıklı şekilde tamamlamış bireyler sorunların kaynağının kendisi olduğunu bilirler ve bunu kabul ederler. Bunu şöyle açıklayayım: Öğrenci girdiği sınavda başarısız olunca "Çalışmamıştım, bu yüzden başarısız oldum." der. Yani artık olgunlaşmıştır ve sorunun kaynağının kendisi olduğunu kabul eder. "Öğretmen çok zor sormuş" diyense, yeterli olgunluğa erişmediği için kendisinde hata görmez.
Buradan hareketle insan suçun sebebini kendisi olarak görürse, ki zaten sebep kendisidir, bu onun olgunluğunu ortaya koyar. Toplumdur derse, kişilik gelişimini henüz tamamlayamadığı için mazaret bulmuş olur.
Örnekleri çoğaltabilirsiniz. Mesela "Kimse bana iş vermedi, mecburen hırsızlık yaptım." diyen bir insan olgunlaşmadığı için topluma sığınır, bunu bir savunma mekanizması olarak kullanır. Aslında suçu işlemesinin sebebi kendisidir; belki de iş aramak için yeterince çaba sarfetmemiştir ve kolay olanı seçmiştir. Ya da "Her iş bulamayan neden hırsızlık yapmıyor o zaman?" sorusuna cevap veremez.
