Okullar açılmış kasım ayının ortalarına gelinmişti. Cengiz okuma güçlüğü çeken aynı zamanda konuşmakta zorlanan on bir yaşında bir çocuktu. Okumada zorlandığı için okula gitmek istemiyordu. Heceleyerek okuduğu zaman arkadaşları ona gülüyorlardı. Bu da Cengiz'in gücüne gidiyordu. Annesi Cengiz'in durumuna üzüldüğü için buna bir çözüm buldu. Cengiz'i şehrin dışında bulunan kedi barınağına götürdü. Annesi, -Arkadaşların seni dinlemiyorsa kediler seni çok güzel dinlerler, dedi. Cengiz önce inanmadı. Çok sevdiği resimli kitabı alıp okumaya başladı. Cengiz okudukça kediler birer birer yanına gelmeye başladı. Kediler çoğaldıkça Cengiz'in okuma isteği daha fazla arttı. Cengiz kedilere kitap okumaktan çok hoşlandı. Her gün kedi barınağına geldiler. Öyle ki ilerleyen günler saatlerce kalmaya başladılar. Cengiz'in bu okuma hırsını gören kedi barınağına gelen ziyaretçiler, kendi çocukları için de denemeye başladılar. Birkaç ay içinde kedi barınağı kitap okuyan çocuklarla dolmaya başladı. Veliler bu uygulamaya "Kitap Dostu Kediler Projesi " adını verdiler. Okuma güçlüğü çeken çocukların okuma özgüvenini arttırmayı hedeflediler. Belediye de kedi barınağına bir kütüphane kurdu. Hatta barınağın ismini değiştirip "Cengiz'in Dostları" adını verdi. Günler ilerledikçe Cengiz hem okumayı çok iyi öğrendi hem de konuşması düzelmeye başladı.


metnin ana fikri.​