Söz gümüşse, sükut altındır
Masal okuyor bilmiyor o zırdeli
Rüzgar eken, fırtına biçer
Kendi düşen ağlamaz yani
Tut atasözünü, kalbi selîm ol!
Gönülden gönüle yol var demişler.
Bırak sinirini, her an halîm ol!
Keskin sirke küpe zarar demişler.
Arz et nasihati, kendi özüne,
Dost addetme her güleni yüzüne,
İncinme dostunun doğru sözüne,
Doğru söz insana batar demişler.
Çağrılan yere git, ar eyleme,
Çağrılmadan gidip dar eyleme,
Dönmez taşıma su ile değirmen,
İşten artmaz, dişten artar demişler.
Derler, vezir için; sultan kınanmaz,
Yaş, kurunun yanında her zaman yanmaz,
Kul aldanır, Cenâb-ı Hak aldanmaz,
Herkes günahına yanar demişler.
Sen, sakla samanı gelir zamanı,
Tatlılıkla bahar, yeşertir dalı,
Gözü kızan serçe, geçer kartalı,
Ummadığın taş, baş yarar demişler.
İnsan isen olma nefsine esir,
Nefsini kendine kul et, ol emîr,
Kişi bu dünyaya bir defâ gelir,
Gidenler dönmedi, tekrar demişler. Süleyman GÜREL
