Cevap:
...
Açıklama:
Tepedeki güneş eşliğinde ilçeye doğru yürüyordu. Dağları, yolları; özlem kokan çiçekleri ... Hepsine selam vererek yürüyordu. Az ileride koyun otlatan bir çobanı gördü. Ağacın altına dinleniyor bir elinde de radyosunun tuşlarıyla oynuyordu. Radyodan duyduğu sesle irkilerek arkasını döndü. Çoban radyodan bir kaval ezgisi bulmuştu. Bu ses ona annesini hatırlatmıştı. Annesi kavalı çok severdi. Kavalın sesi o kadar güzeldi ki Serap abisinin ona öğrettiği ağıdı seslendirdi. Müzikteki bu uyum görülmeye değerdi. Bir süre sonra çobanın gözlerinden yaşlar akıyordu. Serap: ''Ne için ağladığınızı bana anlatmak ister misiniz ?'' diye sordu. Derin bir nefes aldıktan sonra çoban hayat hikayesini anlatmaya başladı. Artık hava kararmaya başlamıştı.. Arkadaşına 18.00 de geleceğine dair söz vermişti. Saat 19:00 olmuştu. Biraz düşündü ve yaptığı şey için pişmanlık duymuyordu. Arkadaşına bugün olanları anlatınca onun da anlayışlı olduğunun bilinciyle, sevinçle dinleyeceğinden emindi.
