Cevap:
Açıklama:
Bir cümlede gereksiz sözcük bulunduğunu anlamak için, sözcük cümleden çıkarılır. Bu durumda cümlenin anlam ve anlatımında bir bozulma oluyorsa o sözcük gerekli, olmuyorsa gereksizdir. Eş anlamlı (anlamdaş) sözcüklerin aynı cümle içerisinde kullanılması anlatım bozukluğuna neden olur.
MESELA :kulağıma alçak sesle fısıldadı.”
Dışarı çıkmak istediğini cümlesindeki “fısıldadı” sözcüğü zaten “alçak sesle” yapılan bir eylemdir. Bu nedenle ayrıca bir “alçak sesle” sözüne gerek yoktur. Bu nedenle bu söz cümleden çıkarılarak anlatım bozukluğu giderilmelidir.
“Eve arkadaşı ile birlikte geldi.”
cümlesindeki “ile” edatı cümleye birliktelik anlamı kattığı için ayrıca “birlikte” sözcüğüne gerek yoktur. Bu nedenle bu sözcük cümleden çıkarılarak anlatım bozukluğu giderilmelidir.
Hava sıcaklığı sıfırın altında eksi sekiz derece imiş.
“sıfırın altı” sözcük gurubu zaten “eksi” anlamını taşır; dolayısıyla bu sözlerden biri gereksizdir.
“Böyle yüksek sesle bağırmana gerek yok, sağır değilim.”
cümlesinde “bağırmak” zaten yüksek sesle konuşmak anlamındadır. Öyleyse bu sözün anlamı içinde bulunan “yüksek sesle” sözüne gerek yoktur.
Kısa ve bodur ağaçlar Torosların sevimli cüceleridir.
Doğrusu ⇒ Bodur ağaçlar Torosların sevimli cüceleridir.
“bodur” zaten “kısa”lığı da içerir, dolayısıyla “kısa”ya gerek yoktur.
Yaklaşık bir haftaya yakın, hiç ara vermeden aynı şarkıyı defalarca dinledi.
Doğrusu ⇒ Yaklaşık bir hafta, ara vermeden aynı şarkıyı dinledi.
“Yaklaşık” sözcüğü kullanıldığı için “yakın” sözcüğü; “ara vermeden” fiilimsisi kullanıldığı için “hiç” sözcüğü ve “aynı şarkı” söz konusu olduğu için “defalarca” sözcüğü gereksiz kullanılmıştır.
