Okuduğunuz metin, XVI. yy.da yaşamış olan Montaigne’in Denemeler adlı eserinden alınmıştır. Deneme türünün kurucusu Fransız yazar Montaigne’dir (Monteyn). Montaigne denemelerinde kendini merkeze almış ve amacının "insanlık" hakkında değil yalnızca kendi deneyimleri hakkında yazmak olduğunu anlatmıştır. Montaigne’in bu görüşünü şu sözlerinde bulabiliriz: "Herkes önüne bakar, ben içime bakarım; benim işim yalnız kendimledir; hep kendimi gözden geçiririm, kendimi yoklarım."
Deneme, bir yazarın herhangi bir konu üzerinde, özel görüş ve düşüncelerini iddiasız, kesin bir yargıya varmadan anlattığı yazıdır. İnsanı ve toplumu ilgilendiren her şey (yaşam, ölüm, aşk, sanat, felsefe, din, ahlak, töre, bilim, siyaset vb.) deneme konusu olabilir. Denemede bir konu sınırlaması, belli bir biçim yoktur. Denemenin ayırıcı özelliği, yazarın kendi kendine konuşur gibi davranmasıdır. Denemeci görüşlerini içtenlikle, tam bir açık yüreklilikle anlatır. Anlattıklarının inandırıcılığım, içtenliği sağlar.
Denemeler, makale gibi düşünsel bir planla yazılsa da makaleden kısadır. Yazar, makalede olduğu gibi görüşlerini ispatlamak zorunda değildir; okuyucusunu kendisi gibi düşündürmeye çalışmaz.
Deneme işlediği konular bakımından kişisel, sanatsal; öğretici, eleştirel; sosyal ve felsefi konularda bireysel düşünceyi ifade eden deneme olmak üzere üç türlüdür.


Konusu nedir ?
Giriş
Gelişme
Sonuç