UMUT
Merve, birgün okuldan çıkmıştı, eve geldiğinde kedisi Duman'nın olmadığını fark etti. Merve çok üzgündü, akşam olmuştu ama yinede ailesiyle Duman' nı aramaya çıktılar. Merve ağlamaya başlamıştı annesi bulacaklarını söyleyip Merve'yi teselli ediyordu, Merve'nin babası şöyle dedi:
--Dumanı , ilk bulduğumuz yere bakalım belki oradadır. Merve nin aklına Dumanı ilk bulduklari Zaman geldi, Merve okuldan dönerken parkta daha yavru, aç olan Dumanı bulmışlardı.
Merve çok duygulanmıştı bir taraftan parkta Duman'n arıyordu bir süre sonra Duman' ı ağaçların arkasında buldu. Merve yine ağlıyordu fakat bu sefer mutluluktan. Annesi şöyle dedi:
--"Kızım asla umutsuzluğa kapılma her zaman
azda olsa bir umut vardır."
Yazar. Ada Canan Seyrekbasan
Yapabildiğim ve bildiğim kadarıyla...