Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde bir ülkede yaşayan zengin bir tüccar, tatlı ve iyi kalpli kızı ile birlikte yaşıyordu. karısının ölümünden sonra evde kızının yalnız kalmasına üzülen babası, iki kızı olan kibirli bir kadınla evlendi.
Düğünden bir süre sonra tüccar da ölünce, üvey anne üvey kızını evin hizmetçisi yaptı. Evin tüm işlerini yapmaktan çok yorulan kızcağız geceleri şöminenin yanı başında küllerin arasında uyuyordu.
Bu yüzden ona Külkedisi adını takmışlardı. Yıllar sonra Kral oğlunun evleneceği kızı seçmesi için bir balo düzenledi.
Ülkede yaşayan tüm kızları da bu baloya davet etti. Kendilerini beğenmiş üvey kız kardeşler bu haber ile mutluluktan havalara uçtular.
Nasıl giyinip, hangi mücevherleri takacaklarını düşünmeye başlamışlardı bile. Külkedisi üvey kardeşlerinin hazırlıklarını büyük bir üzüntü ile izliyordu.
Çünkü üvey annesi ona evde kalıp temizlik yapmasını ve akşam yemeğini hazırlamasını söylemişti. Beklenen gün geldiğinde şık bir araba onları alıp, saraya doğru yola çıktı. Külkedisi arkalarından hüzünlü gözlerle bakıp kaldı.
Sonrada ağlayarak bulaşık ve çamaşırları yıkamaya kaldığı yerden devam ederken, bir iyilik perisi ortaya çıkarak, ”Üzülme güzel kız, seni baloya gönderebilirim. Ancak gece yarısından önce mutlaka eve dönmelisin” dedi.
Külkedisi iyilik perisinin bu şartını hiç düşünmeden sevinçle kabul etti.
Peri bunun üzerine, mutfakta duran bal kabağını arabaya, etrafta dolaşan birkaç fareyi de soylu atlar ve uşaklar haline getirdi. Külkedisinin üzerindeki eski ve yırtık giysileri de tek dokunuşla çok güzel bir kıyafete dönüştürdü. Son olarak Külkedisi’ne bir çift camdan ayakkabı vererek.
”Haydi hemen baloya git ama söylediğimi sakın unutma!” dedi.
Arabasına binen güzel kız hiç vakit kaybetmeden saraya doğru yola çıktı. Kısa bir süre sonra saraya vardılar. Arabadan inen Külkedisi, balonun yapıldığı salondan içeri girer, girmez güzelliği karşısında adeta herkes büyülenmişti.
Üvey kız kardeşleri bile, onu tanıyamadıkları gibi merakla ona baktılar. Prens ise onu görür görmez, o güzel kıza aşık olmuştu.
Külkedisi Masalı
Külkedisi Masalı
Hemen ona doğru giderek, “Hoş geldiniz, benimle dans eder misiniz?” Külkedisi bu teklifi memnuniyetle kabul edince, dans etmeye başladılar. Zaman, ikisi içinde düşündüklerinden çok daha çabuk geçiyordu.
Külkedisi bu arada perinin sözlerini unutmuştu. Gece yarısını gösteren saatin seslerini duyar, duymaz perinin sözlerini hatırlayan külkedisi, hemen prense: “Kusura bakmayın prensim, gitmem lazım.” dedikten sonra prensin ellerini bırakarak, arabasına doğru koşarken ayakkabısının teki merdivenlerde ayağından çıktı. Fakat Külkedisi camdan ayakkabısını orada bırakarak hızla uzaklaştı.
Prens, onun peşinden koştu ama yetişemedi. Külkedisinden geriye sadece ayakkabısının teki kalmıştı.
Prens, birkaç gün sonra, ayağı camdan pabuca uyacak genç kız ile evleneceğini ilan ederek, adamlarına ayakkabıyı, ülkedeki bütün genç kızların denemesini emretti.
Bir hafta gibi bir süre sonra prens adamlarıyla birlikte külkedisinin kaldığı eve gelmişlerdi. Üvey kız kardeşleri kocaman ayaklarını ayakkabıya sokmak için epey uğraştılar ancak bir türlü kimsenin ayağına girmediği gibi onların da ayağına girmiyordu.
Tam bu sırada Prens, temizlik yapan Külkedisini fark ederek, ayakkabıyı bir de onun denemesini istedi.
Üvey anne “Prensim o bir hizmetçi, onunla boşuna zamanınızı harcamayın.”
Prens “Kim olursa olsun, o da bu ayakkabıyı deneyecek.” deyince üvey anne korkusundan engel olamadı.
Külkedisi prensin yanına gelirken onun gözlerine bakan prens, onu tanımıştı. Ayakkabıyı giyen güzel kızın ayağına tam olmuştu.
Bunun üzerine Külkedisi, ayakkabının diğer tekini de sakladığı yerden çıkartarak ayağına giydi. Prens, aradığı güzeller güzeli kızı bulduğu için çok mutluydu.
Prens diz çökerek ” Benimle evlenir, bir ömür benimle olmak ister misin?”
Külkedisi “Evet,” diyerek prense sarıldı. Birkaç gün sonra dillere destan bir düğünle evlenerek, sarayda hep birlikte mutlu bir yaşam sürüdüler.
ben saat le ilgili külkedisini yazdım
