Dağ keçisi arkadaşları ile dağda gezerken birden bire ağlama sesi duymuş arkadaşlarından ayrılacağını söyleyerek sesin kaynağına doğru gitmiş. Birde ne görsün! Kesilmiş bir meşe ağacı olduğu yerde ağlıyormuş. Keçi merakla sormuş meşe ağacına:
-Hayırdır Meşe Kardeş? Niye ağlıyorsun? Ne bu halin?
- İnsanlar kağıt elde etmek ve odun yapmak için sürekli arkadaşlarımı kestiler. Baksana onlara olan bana da oldu.
Bizim keçi hemen atlamış: Vah vah vaaah! Çok üzüldüm meşe kardeş. Keşke bu insanlar ağaçların kıymetini anlasa.
O sırada bizimkiler bir sürü çocuk sesi duymuşlar.
Keçi hemen hoplaya zıplaya gitmiş ve orada küçük bir kulübe, kulübenin içinde de bir aile görmüş. O anda aklına bir fikir gelmiş. Eğer ailenin dikkatini çekebilirse meşe ağacına olan durumu insanlara bir şekilde duyurabileceğini düşünmüş. Hemen sesini yükseltmiş ve ailenin yanına gelmesini sağlamış. Sonra koşarak meşe ağacının yanına giderek insanları oraya çekmiş.
Keçi, Bak meşe kardeş. Bu insanlar senin durumunu diğer insanlara anlatması için getirdim. Artık hiçbir ağaç kesilmeyecek, demiş.
-Çok teşekkürler keçi kardeş sen olmasaydın insanlar daha çok ağaç kesiceklerdi.
İnsanlar hemen meşe ağacının fotoğrafını çekerek sosyal medyada paylaşmış. İnsanlar bundan sonra ağaçların değerini daha iyi anlamışlar.
-SON-
