Cevap:
FABL 1
KARINCALARIN AZMİ
Ormanda yangın çıkmış. Bütün hayvanlar kaçmaya başlamış. Hayvanların yuvaları yok olmak üzereymiş. Aslan Kral çaresiz ormanın yok olmasını seyrediyormuş.
Tavşanlar, tilkiler, kuşlar Aslan Kral’ın kendilerini kurtarmasını beklemiş. Ama yapılacak bir şey yokmuş. Yangına ve alvlere bakmışlar.
Birden bir ses duymuşlar. Karıncalar nehirden aldıkları ve yapraklara koydukları suyu yangına doğru taşıyorlar ve ateşe atıyorlarmış.
Aslan Kral,” Karıncalar bu suyla yangın söner mi?” demiş. Karıncalar aldırış etmemiş.
“Belki sönmez ama durup seyretmekten iyidir. Akan su yosun tutmaz. Çaba bizden takdir Allah’tan demişler.”
Karıncaların bu azmi ve sebat etmeleri diğer hayvanları da harekete geçirmiş. Bütün hayvanlar su taşımışlar. Yangını söndürmüşler.
Küçük Karınca krala dönmüş ve “Bizim taşıdığımız su azdı belki ama bütün hayvanların içindeki azmi canlandırdık” demiş.
Kral karıncalara teşekkür etmiş.
FABL 2
KÜÇÜK KUŞ
Ormanda bir kuş ailesi yaşarmış. Küçük kuş daha uçmayı öğrenememiş. Yuvasında oturuyormuş. Diğer kardeşleri uçmayı öğrenmiş ve ormanda geziyorlarmış.
Kardeşleri küçük kuş ile dalga geçmişler. “Sen kuş değilsin galiba” diyorlarmış.
Küçük kuş çalışmış çabalamış yılmamış uçmaya çalışmış.
O sırada ormanda hızlı uçma yarışı yapılacakmış. Küçük Kuş da yarışmaya ismini yazdırmış.
Bütün kuşlar onunla dalga geçmiş.
Yarışı kazanamam ben daha uçmayı bilmiyorum ki demiş içinden.
Babası onun durumunu görünce şu öğüdü vermiş “Azim ve sebat, insanların en büyük yardımcısıdır.”
Küçük Kuş saha erkenden kalkıp uçma çalışmaları yapmış. Azimle çalışmış. Ve yarış günü gelmiş.
Küçük Kuş birinci olmuş.
Birincili konuşmasında sordukları “En büyük yardımcın kim oldu?” dediklerinde “Azmim ve çalışmam” demiş.
Açıklama:
