Cevap:
Hikâye: “Tilki ile aslan birlikte yakın ülkelere geziye çıktılar.” (s. 5)
cümlesiyle başlar. İlerleyen kısımlarda, tilki ile aslanın yolculuğa çıkış
maksatlarını ifade eden daha net ibareler karşımıza çıkar: “Bilgimiz görgü-
müz artar, iyi hayvanlar oluruz diye kurdular.” (s. 5) Bu iki kısa ve net giriş
cümlelerinin ardından serüven başlar.
Bu hikâyede arka planda tutulacak şekilde tilkinin fıtrat dışı hareketleri
resmedilir. Aslanın ise fıtrata bağlı kaldığını hissettirecek bazı örnekler orta-
ya atılır. Ancak Zarifoğlu açık bir niyetle bu iki karakter de fıtratın dışındadır
yahut fıtrata uygun yaşantılarının karşılığını almaktadır, gibi bir yaklaşımın
içerisine girmez. Daha çok sezdirmeyi tercih etmektedir.
Aşağıdaki alıntı, sezinlemeyi biraz daha somutlaştıracaktır:
“… Şu nedir şu, pek anlayamadım ne işe yarayacağını.”
- O mu efendim, portatif çadır.
- Çadır mı? Yani insanlar gibi çadırda mı uyuyacaksın geceleri?” (s. 9)
Serüvenin ilerleyen sayfalarında iki karakter de aslanın verdiği acımasız
emirlerle birlikte bir girdabın içerisine düşerler. O denli karmaşık, kaotik bir
noktaya varır ki işler. Ancak çizgisinden şaşmayan aslanımız, bu hikâyenin
sonunda ayakta kalmayı başarır. Yoluna “aslanca” devam eder. Tilki ise daha
şanssız olanıdır. Yolculuğu fıtratına uygun olmasa da ölümü fıtratına uygun
olur.
Aslan ve tilki bu hikâyede iki farklı kutbu sembolize eder. Aslan figürü;
olduğu gibi yaşayan, kararlarını, isteklerini adına yakışır bir biçimde belir-
leyen ve bunun karşılığını misliyle alan, kitaptaki belki de en az zararı gören
karakterdir. Hatta yaşadıklarından bir şaşkınlık emaresi bile görülmeyecek
şekilde ortaya koyar.
Katıraslan’da; Zarifoğlu’nun doğal, fıtratını bilen aslanı savaşı kazanır.
