KÜÇÜK KARA BALIK Denizin derinliklerinde yaşli balik, on iki bin ço- cuğu ve torununu başına toplamış onlara mosal anlatıyordu: Bir zamanlar annesiyle irmakta yaşayan kü- çük bir kara Balik vardı. Küçük balik ile an- nesinin evi simsiyah bir taşın arkasıydı. Yosunlar da evin çatısını oluşturu- yordu. Geceleri yosunlann altında uyuyorlardı. Bir defacik olsun evle- rinden ay işiğini görmek küçük ba- liğin özlemiydi. Anne ile yavrusu sabahtan akşa- ma dek birbirinin peşine düşer, bazen öbür balıklara karşırlardı. Hiphızlı, kü- çücük bir mekanda dolaşır dururlardi. Küçük balik, birkaç gündür düşünceliydi ve çok az konuşuyordu. Tembel tembel, isteksizce o yana bu yana gidiyor, çoğu zaman annesinin peşine takılıyordu. Annesi, yavrusunda bir keyifsizlik olduğunu ve yakında iyileşeceğini saniyordu ama kara Balık'ın derdi öyle böyle dert değildi. Küçük balik bir sabah eperken, daha güneş doğmadan annesini uyandırdı: - Anneciğim, seninle biraz konuşmak istiyorum. Irmağın nereye kadar gittiğini gör- mek istiyorum. Biliyor musun anneciğim, aylardır bu irmağın sonu neresi, diye düşü- nüp duruyorum. Ama hâlâ işin içinden çıkamadım. Dün geceden beri gözüme uyku girmedi. Nihayet, gidip irmağın sonunu bulmaya karar verdim. Başka yerlerde neler olup bittiğini bilmek istiyorum. Annesi gülerek: Yavrucuğum, irmağın başı, sonu olmaz ki. İşte hepsi bu kadar, Irmak hep akar durur ve hiçbir yere de varmaz. Hayır anneciğim. Ben şunu anladim: Balıklann çoğu yaşlandıklan zaman ömür- lerini bomboş geçirdiklerinden yakınırlar. Ben bilmek istiyorum. gerçekten de yaşa- mak dediğimiz şey bu mu? Bir avuç yerde yapyaşlı oluncaya kadar dolaşıp durmak- tan mı ibaret? Yoksa dünyada bambaşka şekilde yaşamak da mümkün mü, diyerek oradan uzaklaşmış . Küçük Kara Balık yepyeni yerleri keşfetmek için yollara düşmüş. Samed BEHRENGI Küçük Kara Balık - Engin Yayıncılık​