İzmir’in havası çok sıcak olduğu için yaz mevsimi gelince ailemle birlikte dedemlerin yanına Erzurum’a gitmeye karar verdik. Annem; kardeşlerimin, benim ve babamın kıyafetlerini hazırladıktan sonra kahvaltıyı yaptık ve arabamızla yola çıktık. Dedeme ve babaanneme kavuşacağım için çok mutluydum. Çünkü Erzurum’un mis gibi temiz havasını içime çekecektim.
Doğanın o eşsiz güzelliklerini görecek, dağlara gidecek, koyun ve inekler ile birlikte doğada güzel vakit geçirecektim. Derken yola çıktık ve Erzurum’a vardık. Oraya vardığımızda babaannem mis gibi köy peynirinden sıcacık börekler yapmış, taze yumurtaları tereyağında pişirmiş, kaymak ve balı da sofraya getirmişti. Burayı asıl memleketimi çok özlemiştim.
Dedeme sarıldım ve hemen gelen yiyecekleri yemeye başladım. Annem de babaanneme yardım etti. Kardeşlerim Ela ve Batuhan küçük olduğu için yol yorgunluğundan hemen uyuyakaldılar. Babam , ben ve dedem hemen dışarıya çıktık. Çünkü Erzurum’un bu güzel havasında , yaylalarında gezecektim. Bugün doğayla iç içe olma günüydü. Hemen dışarı fırladım. Dedem bana ; Eren oğlum hadi gel seni dağlara götüreyim orada yeni kır çiçekleri açtı dedi. Hemen yukarılara gittik ve annem için mis gibi kır çiçekleri topladım. Dağlarda gezdim, koştum , yoruldum ve çok güzel bir gün geçirmiş oldum. Akşam olunca eve geldik ve akşam yemeğinde Erzurum’un o güzel yemeklerini doya doya yedim. Sabah olunca da ailemle birlikte kırlarda gezdik, dağdan dağ meyveleri topladık, ormanda çeşitli yabani hayvanlar gördük ve çok yorucu ve aynı zamanda çok muhteşem bir gün geçti.
Doğayla iç içe olmak mükkemmel bir duyguydu. O gece yatağıma yattığımda çok mutluydum. İnsanın gidecek gezecek ve doğayla iç içe olacak bir memleketinin olması insanı özel kılıyordu ve insan çok mutlu oluyordu.
