Cevap:
Açgözlülük dinimizce de yanlış bir davranıştır. İnsanın doymayan bir benliğinin olması onu bazı yanlışlara itebilir ve şükürsüz bir insan ortaya çıkar. Dinimizde açgözlülükten bahsedilirken doymayan nefis tabiri kullanılmıştır. Doymayan bir nefse sahip olan insanlar yaşadıkları andan keyif almazlar, sahip olduklarından mutlu olmazlar, hep daha fazlasını isterler ve bunu bulabilmenin yollarını ararlar. Daha fazla para kazanmak, daha fazla yemek yemek, daha fazla eşya satın almak gibi amaçları vardır ve bu hiç doğru bir şey değildir. İnsan elindekinin kıymetini bilmezse gereksiz şeyler yapar, gereksiz para harcar. Açgözlü olmamak her zaman insana bir şeyler kazandırır, doğru bir hayat sürülmesini sağlar. Tabi ki burada açgözlü olmamaktan kasıt çalışmak ve kazanmak için çaba göstermemek değildir. İnsan arzu ettiği şeyler için, daha iyi bir yaşam için çalışmalı ve kazanmalıdır. Ancak bir şey haddinden fazla istenmemeli, insanın kendine zarar verecek kadar çalışmasının önüne geçilmelidir. Tok gözlü olmak açgözlü olmaktan daha yerinde bir davranıştır. Daha iyi bir yere ulaşmak için uğraşan açgözlü insanlar bir noktada tıkanabilirler.
İnsan elindekilere şükretmelidir. Elindekilerle yetinmeyi bilen bir insan gereğinden fazla para da harcamaz, kendini hırpalayacak kadar da çalışmaz. Aza kanaat etmeyen çoğu bulamaz diye bir atasözümüz de vardır.
