Cevap:
Bir varmış bir yokmuş . Evvel zaman içinde kalbur saman içinde. Günün birinde çok mu çokk gel bir kız varmış. Bu kız kendini o kadar güzel o kadar üstün görürmüş ki herkesten aynaya bakarken bile kibirliymiş . Saçlarını tararken gözlerine bakarken kendine şarkılar yazarmış. Birgün arkadaşlarıyla dışarı çıkmış ve herkesin gülüp eglendigini görünce kendisinin mutsuz olduğuna denk gelmiş. Ben neden bu kadar mutsuzum neden bu kadar güzelken bu kadar mükemmel Ken mutsuzum da arkadaşlarım mutlu diye iç geçirmiş. Ve arkadaşlarının bu durumuna kizan genç kız eve gelmiş. Aynaya başlamış konuşmaya . Neden herkesten bu kadar güzelken bu kadar mutsuzum diye . Ayna konuşmaya başlamasın mi ? Kibrin güzelliğinden daha üstün demiş ayna . Ve kız başlamış ağlamaya ben ne kadar da kötü biriyim diye hayıflanmaya başlamış ve artık kibirli olmayacağına güzelliğinin bir araç değil gelip geçici bir şey olduğunu anlamış. Arkadaş çevresiyle mutlu mutlu sohbetler ediyor ve geziyorlarmis eskisinden çok xok çok daha mutluymuş artık .
Açıklama:
Kendini çok beğenmiş arkadaşıma ithafen
