Bir gün ayıcık ve tavşan yolda birbirlerini görür tavşancık tabi ayı ondan baya büyük olduğu için baya korkmuştu ve hemen saklandı ayıcık aslında çok tatlı ve iyi kalpliydi
Tavşanda ayıcık gibi iyi ve çok tatlıydı ayıcık tavşandan benden korkma sakın ben seni yemem merak etme diyerek üzülerek yoluna devam etti tavşan zıplayarak hemen yanına gitti üzülme geldim ben diyerek yolda yürüdüler ve sonunda ayının evine geldiler Tavşan ben senin evinde kalamam ayı bekle ben evimin yanıma ev yaparım dedi tavşan tamam dedi ve ayıcık evi yaptı ayıcık ve tavşan çok iyi arkadaş oldular ve hayatlarının sonuna kadar çok iyi arkadaş oldular
