⚘ Lisedeki hayatım
Yine her zamanki bir gündü demem gerekirse diyemem. Çünkü çok kötü bir gün.. Neyse başlayalım. Bir gün okulda yani lisedeydim. 16 yaşında bir kızdım sarı saçlı yeşilin sarıya kaçmış gözrengim var. Sınıfımda etrafımda benden nefret eden birsürü kız vardı. Bu kızlar benden o kadar nef.ret ediyor ki.. Hem ben onlara ne yaptım ki? bir merhaba demem bile kabahat oluyor.. İşte tam herşey orda başladı benden nefret eden kızın yeni sev.gilisi Ömer. O çocuk iyi birine benziyordu sanmıştım ki oda onlardan biri çıkmıştı.. Ben eve gidiyordum bı baktım peşimden gülüşe gülüşe geliyorlar. Yeni sevgilisi Ömer bana seslendi "şşt baksana bana bi" ona baktım "gelsene bı yanıma" dedi yanlarına gitmek istemedim ama gitmek zorundaydım. Gittim bana "adın ne senin?" dedi bu sorusuna şaşırmıştım açıkçası. Benimle dalga geçer sanmıştım. Neyse sorusuna "ben rana" diye cevap verdim. Oda "okey" diye cevap vererek yanımdan uzaklaştı. Ağzım açık gidişini izledim sonra gülerek "bu neydi şimdi?" diye sordum kendime. Neyse eve gittim herzamanki gibi ödevlerine odama kapandım masanın başında uyuya kalmıştım. Sabah olduğunda hızlıca kalkıp okula gittim. Sınıfa girince bı patırtı gürültü buda neydi böyle? sormadan izledim onları olayı sonradan anlamıştım, ayrılmışlardı. Kız "neden?" diye ağlıyordu üzülmedim güldüm açıkçası :D sonra yanıma geldi Ömer bı baktım saçımı tutmuş okşuyor eski sev.gilisine bakarak "aah ahh, bu kızı iyiki çok erken tanımışım. Yoksa geç kalacaktım" dedi sonra gözlerime huzurla bakarak yanımdan ayrıldı. Yanımdan ayrılınca biseyler hissettim ama aldırış etmedim. Teneffüs zili çalmıştı dolabına eşyalarımı yerleştiriyordum bı anda yanıma geldi "ee akşam p.lanın varmı?" diye sordu ben "sanane!" diye sordum oda yanağımdan öpüp bana bakarak uzaklaştı. Benim ağzım açık kalmıştı yahu. Ben sonra ona aşık olduğumu fark ettim. Sonra akşam bı baktım evimin önüne gelmiş beni bekliyor. Bende biraz abartılı biseyler giyindim. Kapıyı açar açmaz bana baka kaldı. Sanırım anlamıştı.. Bende onunnbana yaptığının aynısını yaptım. Yanağından hızla öpüp arabaya bindim. Oda biraz şaşırmıştı. Küçükçe ses çıkarmadan güldüm. Sonra "ee kapıda mı bekleyeceğiz?" dedim. Oda "tamamdır efendim, hizmetinizdeyim" diyerek cevapladı. Beni lunaparka götürdü. Ben "burda ne işimiz var?" dedim. Oda "şey aslında ben bişey soyleyecektim.." Bende "tabi söyle" dedim. Oda "seni seviyorum" dedi. İşte o akşam mace.ramız başlamıştı...
⚘ Yazaaar :) tabikidee rukişiniz ♡
#OptiTim
Merhaba, liseye yeni başlamıştım. İstanbul' da Okulun ilk günü idi ama herkes sakindi. Okula girdim ve sınıfımı bulmaya çalışıyordum. Sınıfıma girdiğimde ilk onu gördüm, ve aşık oldum. İlk görüşte aşk bu olsa gerek. O an gözümü ondan alamıyordum sanki kilitlenmiş gibiydim. Kalbim deli gibi çarpıyordu. Arkadaşıma onun kim olduğunu sordum ve yeni öğrenci olduğunu söyledi. Antalyalıymış, onunla konuşmak için bahaneler düşünüyordum. Hoca ders anlatırken ben onu izliyordum. Ve tabi ona olan bakışlarımdan kendisinden hoşlandığımı anlamış olmalı ki ban göz kırptı. İşte o an sanki vücudumdaki bütün kanlar çekilmişti. Kalbim iyice hızlandı, sanki yerinden çıkacakmış gibiydi. Zil çaldı teneffüs olmuştu ve ben notlarımı gözden geçiriyordum. O bana doğru yürümeye başladı, ve yanıma gelip oturdu. Bana derste ona neden sürekli baktığımı sordu ben cevap veremedim sonuçta aniden "ben senden hoşlanıyorum" diyemezdim. ona dalmışım dedim. gülerek yanımdan ayrıldı ve o an biraz rahatlamıştım. Hava almak için dışarı çıktım. Koridorda yürürken yine onu gördüm ve her zamanki gibi kalbim çarpmaya başladı. Aradan bir hafta geçti ama ona bir türlü açılamadım ve onu her gördüğümde yine kalbim deli gibi çarpıp titriyordu. Acaba ona aşk mektubu yazıp sırasına koysam ne olur diye düşünüyordum ve düşünmekle kalmayıp dediğimi yaptım. ona aşk mektubu yazıp sabah erkenden okula gidip sırasına koydum ve sınıftan çıkıp onu beklemeye başladım. Ve sonunda gelmişti arabada indi ve sınıfa gitti. ben kapının ordan onu gizlice izliyordum. Mektubu eline aldı ve okumaya başladı. Ama mektubu benim yazdığımı bilmiyordu. çünkü ismimi yazmadım, ve yazımı değiştirmiştim. Yinede çok heyecanlıydım ve korkuyordum
mektubu okuduktan sonra katlayıp cebine koydu ve hafif gülümsedi. İşte o an bende biraz sevinmiştim. Biraz bekledikten sonra sınıfa girdim ve anlaşılan mektubu benim yazdığımdan emindi çünkü ben bir ayrıntıyı unutmuştum o gün okula ilk biz gitmiştik bizden başka kimse yoktu ve ilk ben geldiğim için benim yazmam normaldi. Çok utanmıştım bana bakarak gülüyordu ve mutluydu. Sırama geçip oturdum ve diğerlerini beklemeye başladım. Ve o gün de bitmişti okul çıkışı hep ona bakıyordum. okulun bitmesini hiç istemiyordum çünkü onu her zaman görmek istiyorum. Evlere dağıldık ve ben hemen yarın olmasını istiyordum, ve oldu. Sabah oldu ben büyük bir mutlulukla hazırlandım ve okula koyuldum. Onu görmek için sabırsızlanıyordum. Ama okula gittiğimde o yoktu, daha gelmemişti ben şaşırdım çünkü o hep erken gelirdi. Belki geç kalkmıştır diyerek kendimi teselli ediyordum. Ama o gelmiyordu diğer arkadaşlarım gelmişti ve onlara onun neden gelmediğini sordum. Ama duyduğum cevap karşısında dünya durmuştu. Kendimi ağlamamak için zor tutuyordum. Çünkü o ailesi ile memleketine yani antalyaya gidecekmiş. Kaydını okuldan aldırmış Onu bir daha göremeyekmiyim diye kendime soruyordum. Daha sonra tuvalete gidip ağlamaya başladım çünkü onu bir gün bile göremediğim zaman üzülüyorken onun sonsuza kadar gittiğini duymak, çok acı vericiydi. Bunu kabullenmek istemedim ve kendimi toparlayıp arkadaşlarımın yanına gittim ve onlara onun ne zaman gideceğini sordum. 1 saat sonra evden çıkacaklarını söylediler. Fazla zamanım yoktu bu yüzden acele etmeliydim. Hemen okuldan çıktım ve onun evine gitmek için yola koyuldum. Koşar adım hızlıca gidiyordum fazla zamanım yoktu. Ve sonunda evine varmıştım. Ama o çoktan arabaya binmişti ve araba yola hareket etti. Arabanın peşinden koştum ama yetişemedim. Her şey için artık çok geçti. Bir süre arabanın peşinden koştum. ama daha fazla gücüm kalmadı, ve yolun ortasına oturup hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Çünkü gerçekten haftalarca sevdiğin ve onu bir gün bile görmediğin zaman üzülürken, onu sonsuza kadar kaybetmek; işte bu tarif edilemez bir ACI. Günlerce ağladım, okula gitmedim, hiç bir şey yemedim. Pişmanlıktan kahroluyordum. Neden ona daha önce açılmadım ki? Hayatımda hiç bu kadar pişman olmamıştım. Önceden derste saatlerce bakarken şuan sadece yüzüme bile bakmayan resimlerine bakmak.. tuhaf bir duyguydu.
HEPSİNİ ŞUAN BEN YAZDIM...
》PQUEENAVAMAX33 《
