Bir zamanlar bir köy vardır o öyde tüm insanlar yoksulmuş toprakları verimsiz ve bereketsizdir.Köylünün sadece çok küçük bir toprak bparası vardı ki onuda köylünün ağasına sahipti kendisine saklamaştı ürünler toplama zamanı geldiğinde o afiyetle yiyor ama hiç köylünün nsanlarını düşünmüyor.Köylüler toprağını ne kadar ekip biçesede bile verimsizdi Ağının bahesinde iki ağaç vardı şeftali ağaci biri büyük diğieri ise küçüktü bahıvan onlara ok önem verirdi ama hi kimse onları ellemeye cesaret edemiyordu Büyük olanı meyve verir ama küük ağacı hi meyve vermez oldu Sonra koca bir anda dediki elime bir testere alıp onu keser gibi yapacakmış belki korkar diye düşündü sonra eline bir testere alıp testerenin ağızını iyice keskinleştirdi ama karısı onun öyle yapmasını istemiyordu sonra kocası ben onu keseceğim boşuna emek veriyorum.... dedi.Kadın kocasına yalvarmaya başladı sonra kocası ağacı kesmekten vazgeti sonra bir sabah günü bahıvan şeftaliler topluyordu bir tane şeftali varmışki onun güzelliğine şaşırıyorlarmış bir anda sebet düşüverdi o güzel şeftali yuvarlanı ali ve polat adlı ocukların bahelerine geldi bu iki çocuklar ok cesurmuş baheye girip şeftali almak istiyorlardı ama bi baktılar hi bir şeftali kalmamıştı ok kızmışlar sonra o güzel şeftaliyi buldular iki çocukta aldılar bu güzel şeftaliyi sonra bu şeftaliyi iki arkadaş yemeye başlamış sonra ekirdeği alıp korudular onra polatın aklına bir fikir geldi bu ekirdeği ekmek istiyordu günler geti ve bu ağa meyve vermeye başladı birka gün gemeden polat ağacın yanına gelip oturdu gözler kıpkırmızıydı ok alamıştı sonra ağala konuşuyordu ...... benim en iyi arkadaşım öldü dedi sonra devam etti yıln aliyi sokmuş onu hemen eve getirdik boncuk nine ne dediysee getrmişler ama ne yapsalar işe yaramadı ve kööde dolaştığı her yerde aliyi hatırlıyordu......
