Dar kapısından başka aydınlık girecek hiçbir yeri olmayan dükkânında tek başına, gece gündüz kıvılcımlar saçarak çalışan Koca Ali, tipkı kafese konmuş terbiyeli bir arslanı andınıyordu. Uzun boylu, in pençeli, kalın pazılı, geniş omuzlu bir pehlivandı On yıldır bu karanlık in içinde ham demirden dovduğu kiliç ve namluları tüm Anadolu'da tüm Rumeli'de sınır boylarında büyük bir ün kazanmıştı. Yanına çırak almaz, kimseyle çok konuşmaz, dükkânından dışarı çıkmaz, durmadan uğraşırdı. Bekârdı. Hisimi, akrabası yoktu. Kentin yabancisiydi. Kılıçtan, demirden, çelikten, ateşten başka söz bilmez, pazarlığa girişmez, müşterileri ne verirse alırdı. Yalnız savaş zamanları ocağını söndürür, dükkânının kapısını kilitler, kaybolur, savaştan sonra ortaya çıkardı. Kentte onunla ilgili birçok hikâye söylenirdi. Ama kimdi? Nereliydi? Nereden gelmişti? Bunları bilen yoktu. Halk onu seviyordu. Kentte böyle tanınmış bir ustanın bulunması herkes için ayrı bir övünç kaynağıydı. Bu metinle ilgili aşağıdakilerden hangisi söylenemez?
A Betimlemelere sıkça başvurulmuştur.
B İlahi bakış açısıyla yazılmışur.
C Öyküleyici anlatım kullanılmıştır
D Tanım cümlesine yer verilmiştir
E Benzetme yapılmıştır.​