Herkes seslerin geldiği yere doğru dalgalandı, döndü. İki beyaz minarenin ortasını mavi havadan.
bir dekor ayınıyor, önünde asırlık çınarların arasında siyah bayraklar altında siyah ve küçük bir kürsü var.
Bütün bu sesler onun etrafından geliyor. Havadaki genç sesler ve yerdeki dedeler heyetinin derin ve mu-
azzam bir gulgulesi geliyordu. Kürsünün önünde, malül askerler bir hilâl gibi çevrilmişler, bu topraklar
üstünde ne zaman yas, ne zaman bayram olsa onun mihrabında bu topraklar için parçalanan vücutlannin
toplanmasının en tabii bir şey olduğunu bütün İstanbul'la beraber onlar da anlamışlardı.
Kendim daha bunun manasını anlamıyordum. Bu müşterek bir sevgilinin cenaze merasimi mi? Yoksa
muhalled ve kanlı bir düğünün ilânı mıydı? Bilmiyorum, yüz bin insan mucize gibi vücutlarından, vücut-
larının bin bir alâkasından çözülmüş, bir oluvermişlerdi. Kala balığın içinde harp borusu çalınınca iplerini
kırp koşan asil harp atlan gibi ihtilâl havasını koklayan bir iki Fransız, siyah millet bayrağının altına dün
karşı karşıya dövüştükleri sakat Türk askerlerinin arasına koşmuşlardı.
Ne kürsünün üstündekileri seçebiliyor, ne de ne söylediklerini duyuyorduk. Bazan bir kadının tiz sesi
sahrayı yırtıyor, bazan bir erkeğin gür kelimeleri dağılıyor. Yalnız Mehmet Emin Bey'in beyaz başını milli
bir aziz gibi, bir evliya gibi seçtim. Askerlere doğru eğilmişti. Alil askerlerin topun karşısında sükûnia
duran geniş, alil göğüsleri sarsılıyor, başlanı eğilmiş yüksek sesle ağlıyorlardı.

Arkadaşlar rica etsem buradaki isim tamlamalarını bulabilirmiyiz çok acil