''Evet, zorlukla beraber bir kolaylık vardır. O halde boş kaldın mı, yine kalk (başka bir iş ve ibadetle) yorul.'' (İnşirah Suresi 6-7)
Kur’an Ayetleri
“(Ey Rasûlüm!) Kullarına söyleki, sözün en güzelini konuşsunlar (ki kimsenin kalbi kırılmasın.) Çünkü şeytan aralarını bozar. Gerçekten şeytan insanın apaçık düşmanıdır.” [1806]
Allahu Teâlâ mü’minlerin sıfatlardan birini şöyle beyan etmiştir: “Onlar ki, boş (sözden) ve faydasız işten yüz çevirirler.” [1807]
(Münafıklar Hz. Aişe radıyallahu anha’ya iftira attılar. Bazı müslümanlarda bu söylentilere kapıldılar. Bunun üzerine şu ayet nazil oldu: Çünkü siz bu iftirayı gelişi güzel birbirinize dillerinizle anlatıyordunuz. Hakkında bilgi sahibi olmadığınız (bu uydurma haberi) ağızlarınızla söylüyor duruyordunuz. Bunun önemsiz olduğunu (bunda bir günah olmayacağını) sanıyordunuz. Halbuki, bu Allah katında çok büyük (bir suç)tur. / O iftirayı işittiğinizde,
“Bunu söylemek bize yakışmaz. Hâşâ! Bu büyük bir iftiradır demeli değil miydiniz? / Eğer mü’minler iseniz böyie bir şeye bir daha asla dönmemenizi (araştırmadan yanlış haberleri oraya-buraya uçurmamanızı) Allah size öğütler.” [1808]
“Onlar ki, yalan şahitlik etmezler, boş söz konuşanlara rastladıkları vakit vakarla, efendice oradan geçip, giderler.
Onlar boş söz işittikleri zaman, ondan yüz çevirirler.” [1809]
“Ey iman edenler! Eğer size bir fasık bir haber getirirse, o haberi iyice araştyın. Yoksa bilmeyerek bir kavme sataşırsınızda, sonra yaptığınıza pişman olursunuz.” [1810]
“İnsan hiçbir söz söylemez ki, yanında gözetleyen (dediklerini yazan bir) melek bulunmasın.” [1811]
Hadisi Şerifler
1) Hz. Ebû Hûreyre radıyallahu anh’dan rivayet edilmiştir: Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurdu; “Boş işleri ve boş sözleri terketmesi kişinin İslâm’ının güzelliğinden ve kemâlinden)dir.” [1812]
İzah: Hadisi şerifin maksadı şudur: Gereksiz konuşmamak ve boş işlerden sakınmak, kâmil imanın alâmeti ve kişinin İslam’ının süs ve zînetidir.
2) Hz. Sehl bin Sa’d radıyallahu anh’dan rivayet edilmiştir: Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurdu; “Kim bana iki çenesi ile iki bacağı arasındaki organlarını (dilini ve edeb yerini yanlış kullanmayacağına) söz verirse, ben onun Cenr ıet’e gireceğine kefil olurum” [1813]
3) Hz. Hâris bin Hişâm radıyallahu anh, Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem’e
“Yâ Rasûlallah! Bana sımsıkı yapışacağım bir şey söyleyiniz” dedim. Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem kendi diline işaret ederek,
