Birgün ben ve arkadaşım ormanda yürüyüşe çıkmaya karar verdik. Hemen annelerimizden izin alıp yola koyulduk. Yanımıza su,yiyecek vb. karnımızı doyuracak şeyler aldık. Telefonda aldık tabi zor durumda yanımızda bulunsun diye. Ormanda yürürken 5-10 metre uzakta karşımıza ayı çıktı. Biz napıcağımızı şaşırdık. Arkadaşıma : Heyecanlanma. Dedim. Aslında ondan çok ben heyecanlanmıştım. Ayı bize yaklaşınca heyecanlanmamak elde değildi. O yaklaşınca biz hemen kaçmaya başladık. Böyle 15-20 metre koşunca hemen bir ağaca çıkmaya karar verdik. İlerleyince ağaca çıktık ve bu sayede ayı bize ulaşamadı. Ama bırakmıyordu bizi. Bizim olduğumuz ağacın etrafında birsürü tur attı. Fakat çıkıcak yer bulamadılar. Akşam olmuştu ayı çok yorgundu. Tabi bizde yorgunduk. Ayı birsüre sonra uyudu. Bizde hemen bunu fırsat bilip ağaçtan indik ve kaçtık evimize. Öyle yorgunduk ki . Bunu ailelerimize anlattık . Onlarda anlamıştı bizim heyecanımızı. Biz arkadaşımla içeçek içip hemen evimize dağıldık. Arkadaşım evine gidince ben uyumaya çalışıyordum. Fakat uyumaya çalışırken o olanlar aklıma geldikçe içimden derin bi oh çekiyorum. Şimdi burdayım , evimdeyim,yatağımdayım. Derken bende uyuyakalmıştım. Neyse hepinize iyi akşamlar...
(LÜTFEN ŞİKAYET ETME)
