doğa sevgisi ve dayanışma ile ilgili hikaye
doğa ve çocuk sevgisi
bir zamanlar bir köyde yaşıyan adem adında bir dede vardı.bu dede çok iyi kalpli ve çok şirin bir dedeydi.çocuklar adem dedeyi çok severdi.adem dedede çocukları çok severdi.çocukları ne görse çukulata yada para verirdi.çocukları sevdiği gibi doğayıda severdi.bir gün çocuklar fidan dikmekistediler.ama nasıl dikeceklerini bilmiyorlardı.adem dedede o sırada çocukların yanından geçiyordu.çocuklar adem dedeyi görünce bağırmaya başladılar.adem dede:ne oluyor çocuklar neden bağırıyorsunuz dedi.çocuklardan biri:adem dede biz fidan dikmek istiyoruz.ama nasıl dikeceğimizi biklmiyoruz dedi.adem dede gülmeye başladı.adem dede:çocuklar isterseniz size yardımcı olabilirim dedi.çocuklar çok sevindi.ve hep bir ağızdan:evet adem dede evet dediler.adem dede:eeeeee hadi çarşıya çıkıp fidan alalım.ama herkez gidip ailenizden izin isteyeceksiniz dedi.çocuklar koşmaya başladı.ve yarım saat sonra adem dedenin yanına geldi.adem dede:çocuklar aileniz den izin aldınızmı?dedi.çocuklar:evet adem dede hadi çarşıya çıkalım dediler.zaten 5 kişilerdi.adem dede 2 kişinin elinden tuttu.ve şöyle söyledi:geri kalanınızda benim tuttuğum kişilerin ellerinden tutsun dedi.çocuklar adem dedenin dediğini yaptılar.ve hep birlikte çarşıya çıktılar.herkez bir fidan alıp ormanın yolunu tuttular.ve sonra ormana vardılar.adem dedeyle çocuklar fidan dikmeye başladılar.o günden sonra hep fidanlarısu verip kocaman bir ağaç yaptılar
