1. kişili ( ben öyküsel ) anlatımdır. hikaye ve romandaki olayların , kahramanlarından biri tarafından anlatıldığı bakış açısıdır. olaylar, yazar tarafından öne çıkarılmış '' kahraman anlatıcı '' nın bakış açısından verilir. burada anlatıcı olayları hem yaşar hem değerlendirir. bu durum, gerçeklik duygusunun verilmesini sağlar. okuyucu ' ben ' ifadesiyle anlatılan eserde kendisini bulup anlatıcıyla özdeşleşebilir.
(the artis, 29.01.2010 17:52)
olayın kahramanının bakış açısıdır.
örnek:
'' farz edin ki ben, deli divane bir milyonerim. kafamı okşayacak, bana hoş görünecek en saçma fikir uğruna varımı yoğumu dökmekten çekinmem. anadolu' nun sessizlikte, ıssızlıkta, kimsesizlikte, cansızlıkta eşi olmayan bir yerini bulup orada bir dükkan açmak istiyorum. ıssızlıkların arasından bir ormandan geçer gibi geçerek en koyu hiçliğin ve en dipsiz yokluğun yuva kurduğu noktayı arıyorum. nihayet kop dağı' nın tepesinde, üzerinden insan değil, kuş bile geçmeyen, üzerinde ağaç değil, ot bile olmayan korkunç bir kayalık buluyorum. dükkanımı hemen oracıkta, masmavi gökle kapkara yer arasında kuruveriyorum. bu dükkanda ne satacağım biliyor musunuz? on milyonluk şehirlerde bile sayısı on kişiye varmayan en şık kadınlara mahsus ipek çoraplar! ''
not:alıntıdır
