Her insan bir âlemdir. Her insanın kendisine verilen kabiliyetleri geliştirmesi farklı farklıdır. İnsanlar yaratılış itibariyle daima birbirlerinden farklı şekil, huy ve karaktere sahiptir. Hatta aynı anne-babanın çocuklarından birisi diğeriyle tam zıt kutuplarda bulunabilir. İnsanların farklı yaratılışta olduklarını vurgulamak için “Beş parmak, bir değil ki!” tabiri kullanılır.
İnsanların farklı kabiliyetlere sahip olarak yaratılması, insanlık için en büyük zenginliktir. Bu gerçek dikkate alınmadan, herkes aynı tip olarak yetiştirilmeye kalkışılırsa insanın bu önemli gelişimi, ilerletici gücü gelişemez.
Farklılıkları hesaba katmamak, büyük adaletsizliktir. Üstelik bu adaletsizlik, her sahada kendini gösterir. Mesela insanları yönetmek, problemlerini tanımak ve çözmek, eğitmek, kişilik ve yeteneklerine uygun düşen iş ve davranışa sevk etmek mümkün olmaz.
