Ömer Bedrettin, Millî Edebiyat akımının yetiştirdiği Beş Hececiler topluluğunun şiir anlayışına uygun eserler kaleme aldı.
Fâruk Nâfiz geleneğinden gelen esaslarla yazdı.
Karadeniz ve Akdeniz bölgelerinde dolaşırken tabîate hayran kaldı.
Şiirlerinde annesinin, çocuğunun ölümü, ufuk ve deniz hasreti ve gurbet tedirginliklerini işledi
Ömer Bedrettin, yalçın dağlar arasında kendini üzüntülere, hasretlere kaptırmış içli bir şâir olarak görülür.
Millî Mecmua, Hayat ve Varlık gibi dergilerde çeşitli yazıları ve özel mektupları yayınlanmıştır.
Deniz Sarhoşları isimli ilk şiir kitabı ile edebî çevrede adını duyurdu. Eserlerinde zaman zaman epik konularını da işleyen Ömer Bedrettin, Türk Edebiyatında, Türk halkının saf, temiz, hassas ve cana yakın niteliklerini dile getiren bir memleket şâiri olarak anıldı.
Nazım şekli yönünden Ömer Bedrettin'in şiirlerinin çoğu yeni biçim arayışlarının ürünüdür ve Batı edebiyatından izler taşıyan eserlerdir. Şair Halk Edebiyatından koşma ve mani şekillerini almıştır. Koşma tarzında olan şiirleri, mani tarzında olan şiirlerinden fazladır.
