Metnin özeti
Fotoğraftaki yeri tamamlar mısınız



Açıklama:Canım Oğlum,

Yıllarca önce senin de yazları severek gittiğin kasabada yaşıyorduk.

Babamın küçük bir tatlıcı dükkânı vardı. Annem, evde bütün gün temizlik

yapardı. Her ay başı babam, elinde bazen iki bazen tek bilezikle gelir; annemin bileğine takardı. Annemin içten

içe gönendiğini, sevindiğini görürdüm.

O akşamlar her akşamdan daha güzel

geçerdi bana göre. Babam da,1

annem

de neşeli olurlardı.

Babam eğlenceli bir adamdı. Her

durumun gülünç bir yanını bulur çıkarır, bizi kahkahalara boğardı.

Arada bir babamın dükkânına uğrayıp taze ekmekle tahin yemeyi çok

severdim. Hele okul çıkışlarında karnım

zil çaldığında şeker şerbetiyle karılmış

tahinin tadına doyamazdım.

Babam bir akşam asık yüzle geldi.

Annem merakla yüzüne baktı. Bir şey

demedi. Zaten babam söylemezse o,

bir şey sormazdı. Babam, uzun süre

suskun kaldı. Pencereden, akşamın sokakları kaplayan karanlığına daldı gitti.



k. Ertesi sabah başucumda beni bekleyen tahta bisikleti kucaklayıp hanaya çıktığımda annemle babamı konuşurken

gördüm. Düş mü görüyorum diye etimi çimdikledim. Bisikleti bir yana fırlatıp anneme sarıldığımda babam pedalı kırılan bisikleti onarmaya başlamıştı.

Tahta bisiklete hiç binemedim. Çünkü her binişimde pedalı kopuyordu. Ama olsun. O, babamın benim için sevgiyle yaptığı bisikletti. Çarşılarda satılan pırıl pırıl bisikletlerde sevgi var

mıydı?


“Tahta bisikletin canı var mıydı?”

“Kayısı ağacı şeftaliye ne demiş?”

Bu soruların yanıtını babam da bilmiyordu ama beni düşündürüyordu. Ben de bol bol yanıt buluyordum.

Bakalım sen de bu sorulara kendine göre yanıtlar bulacak mısın?

İşte böyle İlker’im. Benim tahta

bisikletim öyle sanırım o köylerde hiç

yapılmamış bir bisikletti. O, bana babamın sessiz ama derin sevgisini söyledi

durdu bunca yıl. Ne zaman bir bisiklet

görsem babamın bana yaptığı o garip

ama sevginin simgesi tahta bisikleti

anımsarım.

Gözlerinden öperim canım oğlum.