SON KUŞLAR Havada ve denizdeki tirşe maviliğin üs- tünde birtakım esmer damlacıklar görünür- dü. Sağa sola oynarlar, sonra bir istikamet tutturur, bu esmer lekecikler geçip giderlerdi. Konstantin Efendi onların çok uzaktan geçtik- lerini görebilirdi. Gözlerini kısardı. Esmer le- kelerin Adalar istikametinde gittiklerini görür, etrafına bakar, bir tanıdık görecek olursa gö- zünü kırpar, gökyüzüne bir işaret çakar: Bizim pilavlıklar geldi, derdi. Kuşlar pek yakından geçmişse seslerini taklit ederek kalın dudaklarıyla dişlerinin ara- sından onlara seslenirdi. Kuşların çoğunca al- dandıklarına, bu sesi duyarak dost sesi sanıp vapur etrafında bir dönüp uzaklaştıklarına şa- hit olmuşumdur. Havalar sertleşir, poyrazlar, lodoslar birbirini kovalar, günün birinde teşrin- lerin sonlarına doğru, ilik, hiç rüzgârsız parça parça oynamayan bulutlu, tatlı, sümbülî gün- lerde, o, en çığırtkan kafes kuşunu nereden bulursa bulur, mahalle çocuklarını çağırtır; bin tanesi iki yüz elli gram et vermeyen sakal
arı, isketeleri, floryaları, aralarına karışmış serçe- leri gökyüzünden birer birer toplardı.

metindeki fiilimsileri bulur musunuz??? acil lütfen


​